Het begin van een sportief nieuwjaar: de Genneper parken loop in Eindhoven. Ook wel de nieuwjaarsloop genoemd, standaard de eerste zondag van het nieuwe jaar. Dit jaar ren ik er alweer voor de zesde keer naar de finish.
Veertien kilometer
Ik heb me ingeschreven voor de 14 kilometer. De nieuwjaarsloop is geen officiële wedstrijd en dus wordt het parcours niet officieel gemeten. De vorige editie schreef ik me in voor de 15 kilometer die achteraf volgens RunKeeper 14 kilometer en 300 meter bleek te zijn. Ik denk dat de organisatie daarom dit jaar gewoon de benaming van de afstand heeft aangepast, want de route door de parken lijkt hetzelfde.
Na een stevige warming-up door Essink op het hockeyveld is het tijd om me naar het startgebied te bewegen. Eenmaal tussen de mensen valt het me op hoeveel deelnemers er zijn. Naar mijn idee een stuk meer dan andere jaren! Het zal te maken hebben met de weersomstandigheden, die zijn gunstig. Af en toe valt er een klein druppeltje, maar het is absoluut niet koud. Ik denk dat ik het vandaag zelfs nog warm ga krijgen in mijn roze longsleeve. En de datum, 6 januari, is natuurlijk ook gunstig. Niet heel kort op de jaarwisseling, dus iedereen heeft zijn verplichtingen al wel een beetje gehad. Fun fact: de nieuwjaarsloop van 2017 werd op oudjaarsdag 2016 gehouden, omdat de eerste zondag van het nieuwe jaar (de dag van de Genneper parken loop) op 1 januari viel.
Let’s go!
Stipt om 11.00 uur klinkt het startschot. We rennen over de smalle paadjes van de Genneper parken in Eindhoven. Langzamere lopers inhalen is daardoor een hele opgave. Maar zoals gezegd is de nieuwjaarsloop geen wedstrijd. En ik hoef ook niet snel te zijn. Voor mij is deze 14 kilometer een prima voorbereiding op de Egmond Halve Marathon volgende week, die ik door het pittige karakter overigens ook niet zo zeer supersnel hoef te finishen. Een kilometer na de start passeer ik een oud-collega van de krant en zijn vriendin. Leuk om hem ook weer eens te zien!
De acht kilometer, een andere afstand waarvoor je je kon inschrijven, start een halfuur later om 11.30 uur. En wanneer ik mijn eerste ronde van 7 kilometer heb afgelegd, komen de deelnemers van de 8 en de 14 kilometer samen op het parcours. Nóg meer mensen! En nog drukker op de smalle paadjes. Ik loop in een lekker tempo en ik heb mijn ‘haas’ gevonden. Al een aantal kilometer ren ik achter een blond meisje in een shirt van een atletiekvereniging aan. Zij vindt het kennelijk wel nodig om mensen in te halen, ze maakt de weg voor me vrij en dus ren ik lekker achter haar aan.
Naar de finish
De laatste kilometers naar de finish is het wat rustiger op de route. De oranje boog van Eindhoven Atletiek komt in zicht. Dertien kilometer en zeshonderd meter klok ik af op mijn Garmin horloge. In één uur en een krappe zestien minuten.
Even voorbij de oranje boog zitten de rolstoelhockeyers van de GP Bulls klaar met een gekleurde handdoek voor iedere finisher. Bij de Genneper parken loop krijg je in plaats van een medaille een gekleurde handdoek na afloop. Ieder jaar een andere kleur: ik heb inmiddels al een hele regenboog aan handdoeken thuis liggen. Dit jaar is het grijs/blauw. Na een flesje water loop ik terug naar mijn auto: helemaal klaar voor Egmond!