#MedalMonday: Vestingloop Den Bosch, de eerste ‘echte’ sinds corona

De laatste georganiseerde run die ik deed, was de Genneper parken (nieuwjaars)loop. Op 5 januari 2020. Oké, dat voelt ongeveer als een eeuwigheid geleden. Donderdagavond ren ik (voor het eerst!) weer naar de finish. Op de Parade in Den Bosch.

Vestingloop: fit in 30 dagen

Normaal, dat is het nog zeker niet. Maar de Vestingloop heeft een unieke manier bedacht om in 2021 tóch door te kunnen gaan. In plaats van een massale start op één dag, wordt het deelnemersveld verspreid over de hele maand juni. Elke dag vinden er dus kleinschalige runs plaats. En donderdag 3 juni is de speciale Van den Udenhout-avond: mijn werkgever draagt het event namelijk al enkele jaren een warm hart toe.

Met zoveel mogelijk collega’s laten we ons deze avond van onze meest sportieve kant zien: een aantal rent de 5 kilometer, anderen wandelen deze afstand. En wij gaan voor de 10 kilometer. Ik heb er zin in!

Geen makkie

Hoewel ik de hele corona-tijd fanatiek ben blijven hardlopen, weet ik dat de 10K van vanavond geen makkie gaat zijn. Allereerst ben ik geen avondloper. En dat al helemaal niet ná het eten (#TeamBuikpijn). Daarbij heb ik een kleine knieblessure (voor wie zich afvraagt hoezo ik nog niet aan het trainen ben voor New York, dit is waarom). En het is warm. Niet een beetje warm. Nee, heel warm. Maar die 10 kilometer, dat is nog steeds het plan.

de start van de Vestingloop op de Parade in Den Bosch

Let’s go!

Na een gezamenlijke sportmaaltijd in ‘de Huiskamer’ vertrekken we naar de binnenstad. Bij de Sint-Jan op de Parade staat een levensgrote start/finish-boog, hoe gaaf is dit! Wij, de 10K-lopers, gaan als eerste van start. Op anderhalve meter afstand van elkaar nemen we plaats in het startvak, op de daarvoor bestemde tegels. En even voor 19.00 uur telt het led-scherm, dat boven de startstreep hangt, de laatste seconden af: 5 – 4 – 3 – 2 – 1, daar gaan we.

Mijn (veel te fanatieke) mannelijke collega’s gaan er als een haas vandoor. Een haas. Niet mijn haas. Want door hen ga ik veel te snel van start. Wanneer RunKeeper na 5 minuten door mijn oortjes spreekt, zit mijn eerste kilometer er al op en loop ik een gemiddeld tempo van 4:58 min/km. Een slecht idee met dit weer en een zere knie. De fanatiekelingen zijn inmiddels al uit mijn zicht verdwenen, dus ik pas mijn tempo aan.

Route

De verschillende routes van de Vestingloop staan met borden en pijlen duidelijk aangegeven. Het eerste deel loopt door het Zuiderpark. Bij de Zuiderplas splitst de route: 5K-lopers gaan rechtsaf en de 10 kilometer gaat linksaf, om de plas heen. Voor mij is het deze avond veel te warm, maar voor de normale Nederlander is het lekker weer. Stelletjes en groepjes vrienden genieten aan de waterkant van een mooie zomeravond. En ik loop intussen ontzettend te hannesen met de waterflesjes die ik heb meegenomen. De gordel schiet telkens omhoog en dan weer naar beneden. Hoe heb ik hier in Berlijn 42K lang mee gelopen?!

de EHBO fietst met me mee naar de finish in Den Bosch

Supporter

Na een kilometer of vier zie ik in de verte een bekende: mijn vader is speciaal naar Den Bosch gekomen om me te supporteren tijdens mijn Vestingloop en hij fietst een stukje met me mee. Hij kan goed zien dat ik het ontzettend warm en zwaar heb.

Maar mijn vader is niet de enige die met me meefietst, ik heb al enkele kilometers een persoonlijke escort en word op de voet gevolgd door een EHBO’er. Gelukkig voel ik mijn knie nog niet, en is het – op de warmte na – goed te doen.

de 10 kilometer van de Vestingloop gaat door Het Bossche BroekHet rondje om de Zuiderplas zit erop en op de splitsing kom ik mijn marketing-collega’s tegen. Zij wandelen de 5 kilometer. Met de warme avondzon in mijn gezicht, gaat de route verder door Het Bossche Broek waar vrijwel geen enkel schaduwplekje meer is.

Nu begint ook mijn knie licht te zeuren. Maar de Sint-Jan, die kan ik vanaf hier al zien. Nog even doorzetten! Na iets meer dan 9 kilometer kom ik de wandelclub weer tegen. De route vervolgt zich richting het centrum, naar de Parade, naar de finish. Daar klok ik af: 57 minuten en 39 seconden. Ik ben ka-pot. Maar mijn knie, die heeft het gehouden. En hoe tof is het om dit – na meer dan een jaar thuiszitten – weer te kunnen doen!

Met een échte hardloopmedaille om mijn nek (#trots), sluiten we de avond nog gezellig af met een drankje in de tuin van Hotel Central.

finish van de Vestingloop bij de Sint-Jan in Den Bosch

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *